>>>  Laatst gewijzigd: 18 maart 2024   >>>  Naar www.emo-level-4.nl  
Ik

Filosofie en de waan van de dag

Start Filosofie Kennis Normatieve rationaliteit Waarden in de praktijk Mens en samenleving Techniek

Over filosofie

Mijn insteek

Context. Filosofie die daar niets mee doet begrijp ik niet. Academische filosofie blijft vaak ver verwijderd van dit soort concreetheid. Ik wil een filosofie die iets kan met dat beeld en niet wegloopt voor de concreetheid en de complexiteit van het alledaagse bestaan.

Ik heb een hekel gekregen aan die typisch academische manier om filosofie te bedrijven, filosofie te schrijven. Wereldvreemd, onpraktisch, onmenselijk zelfs. Ik heb iets te vaak bij filosofische auteurs gelezen dat de schrijver 'niet wil vervallen in moraliseren en het neerschrijven van morele verontwaardiging en slechts wil analyseren en begrijpen'. Ik merk dat ik daar boos over word. Ik wil niet alleen maar begrijpen, ik wil dat mensen dingen anders gaan benaderen, dingen anders gaan doen. Ik wil heel dicht bij mijn morele verontwaardiging blijven in wat ik schrijf.

Ik weet ook wel hoe gevaarlijk dromen, idealen en utopieën zijn wanneer ze gerealiseerd worden - ze slaan met gemak om in dogma's die ten koste van mensen gaan, het is al zo vaak gebleken. Maar morele verontwaardiging en de dromen en idealen die ze oproepen zijn even goed een drijfveer om misstanden aan de kaak te stellen, te analyseren, en aan te pakken. Dromen, idealen en utopieën hoeven niet noodzakelijk tot dogmatisme te leiden. De kunst is om niet in abstracties te blijven hangen en alle concrete gevolgen van standpunten en beslissingen in de gaten te houden, de context in de gaten te houden.

Ik wil ook niet vervallen in die academische manier van filosofisch onderzoek doen die ik zo vaak zie en waarvan mijn eigen doctoraalscriptie over Nietzsche een bedenkelijk voorbeeld vormt. Al die boeken die vol zitten met besproken auteurs, citaten, bronnen, maar waarin totaal onbegrijpelijk blijft wat een schrijver nu zélf wil zeggen. Waarom zeggen de schrijvers niet gewoon in tien bladzijden wat ze zelf van een kwestie vinden, zonder de hele filosofische traditie er bij te halen? Het zou de boeken een stuk minder dik en heel wat leesbaarder maken. Het zou mijn doctoraalscriptie over Nietzsche ook een stuk interessanter gemaakt hebben :-)