Ook deze film komt voorbij in lijstjes die auteurs maken over de seksualisering van jongeren. Dat is totaal onbegrijpelijk, tenzij je vindt dat elke film waarin kinderen een rol spelen bedoeld is om toeschouwers op een 'verkeerde manier' te prikkelen. Het is nota bene een familiefilm, een ' feel good'-film, waarop dan ook geen enkele kritiek kwam vanuit de superfatsoenlijke conservatieve hoek.
Wanneer je deze film bekijkt wordt al gauw duidelijk hoe sommige auteurs doorslaan waar het gaat over seksualisering. De film is van 1996 en werd geregisseerd door Carroll Ballard. Hij is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. In deze film heeft Anna Paquin de rol van de 13-jarige Amy Alden. In het echt is ze veertien op dat moment. Haar vader Thomas Alden wordt gespeeld door Jeff Daniels.
Amy's ouders zijn ooit gescheiden: haar moeder was een kunstenares die haar toen ze drie was meenam op haar reizen en uiteindelijk naar Nieuw Zeeland. Haar vader Thomas, een uitvinder en beeldend kunstenaar, had daar blijkbaar geen bezwaar tegen en bleef in Canada wonen. Wanneer haar moeder door een auto-ongeluk om het leven komt neemt haar vader Amy mee terug naar Canada.
Dat is natuurlijk een grote overgang voor Amy. Haar vader is nogal emotioneel en erg apart, maar vriendelijk en belangstellend, hij doet werkelijk alles om haar een thuis te geven. Pijnlijk is dat hij een vriendin - Susan - blijkt te hebben, wat bij Amy leidt tot vergelijkingen met haar moeder en herinneringen. Ze heeft het er maar moeilijk mee, wil niet meer naar school, en is gewoon triest.
Maar dan ontdekt Amy een nest met zestien ganzeëieren. Ze broedt ze stiekem uit. Uiteraard wordt dat ontdekt en dan vraagt ze of ze de ganzen mag houden. Thomas ziet in dat die verantwoordelijkheid voor de ganzen goed is voor Amy's gevoelsleven en gedrag en staat toe dat ze ze grootbrengt. Amy zorgt dus voor ze en merkt al gauw dat de jonge ganzen haar overal achterna lopen omdat ze haar als hun moeder beschouwen (imprinting).
Maar dan valt de bureaucratie over hen heen: een Animal Regulation Officer die op bezoek komt vertelt dat de ganzen gekortwiekt moeten worden zodat ze niet overal heen kunnen vliegen. Hij wil voordoen hoe dat gaat, maar Amy wordt woedend en sluit zich met alle jonge ganzen op in de badkamer. Thomas is ook kwaad en gooit de amtenaar het huis uit. Amy voelt zich desondanks verraden en weigert om uit de badkamer te komen, ze slaapt in het bad, doucht er. Als ze daarbij zeep in haar ogen krijgt, staat ze in die douche luidkeels te gillen en reageert niet op wat haar vader roept. Hij maakt zich logischerwijs zorgen en beukt de deur van de doucheruimte open. Ze wordt meteen helemaal hysterisch omdat hij haar naakt kan zien. "Get out," gilt ze de hele tijd en hij gedraagt zich ontzettend schuldbewust. Zijn vriendin Susan mag wel naar binnen.
De band tussen Thomas en Amy wordt steeds beter. Hij blijkt boeiender te zijn dan ze dacht, al vindt ze hem tegelijkertijd nogal apart. Hij doet als uitvinder heel bijzondere dingen. Hij probeert te vliegen en construeert ultralichte vliegtuigjes. Hij maakt er ook een voor haar. Hij huilt wanneer ze een ongelukje krijgt met haar vliegtuigje. Amy is verbaasd. 'Ja, zegt hij, 'ik dacht dat je dood was.' Dan ziet ze ineens in hoeveel hij van haar houdt.
Haar vader staat ook vierkant achter haar liefde voor de jonge ganzen en blijft boos op de ambtenaar die de ganzen wil kortwieken omdat ze wettelijk niet als wilde ganzen mogen vliegen. Maar de migratietijd komt er aan en de ganzen moeten op weg naar hun broedgebied. De ganzen volgen vanwege de imprinting Amy nog steeds overal en Thomas komt dan met het idee dat de ganzen Amy zullen volgen wanneer ze in een eigen vliegtuigje naar het broedgebied vliegt - wat inderdaad blijkt te werken. De rest van de film is een verslag van die succesvolle vlucht die ze samen maken naar dat broedgebied.
Ik begrijp werkelijk niet waarom Amy in deze film geseksualiseerd zou worden zoals bijvoorbeeld Kincaid schrijft. Haar nachtgewaad reikt tot aan de grond. En tijdens die gilscène in de douche zien we alleen de bovenkant van een blote rug, want stel je voor. Haar vader gedraagt zich mateloos schuldig als hij de badkamer binnenstormt, haar bloot ziet, en zij daarom hysterisch 'get out' gilt. Waarom? Waar slaat dat op?
En ga me nu niet vertellen dat dat de ' natuurlijke schaamte' van een puber is, want er bestaat helemaal geen natuurlijke schaamte, er bestaat zogezegd alleen maar cultuurlijke schaamte. Het is een belachelijke situatie. Superbraaf en preuts, niet bepaald seksualiserend, die vader doet werkelijk nergens en nooit iets verkeerds als het om dat soort dingen gaat, integendeel.
Nee, Kincaid slaat in zijn oordeel totaal de plank mis. Zoals hij ook doet als het gaat over een andere film die ik hier verder niet bespreek, The Professional. Daarin zou de 13-jarige Natalie Portman een "highley sexualized" rol spelen. Kom op, zeg, wat een lacher. Ze heeft een 'crush' voor de huurmoordenaar, dat is alles in haar context niet zo vreemd ook.
Het oordeel van Kincaid over seksualisering in de film Fly away home is dus misplaatst. Maar waar we ons zorgen over zouden moeten maken is die hele oorlogsmachine die op gang komt als ze met de ganzen onderweg zijn. En daar hoor je typisch genoeg niets over.