Dat is al lang een trend bij bepaalde groepen intellectuelen, om uit de teloorgang van de religie de conclusie te trekken dat mensen geen moreel kompas meer hebben, dat alle waarden en normen relatief zijn geworden, dat niets zeker is. Denk aan Dostojewski, denk aan Nietzsche. Dat wordt wel nihilisme genoemd: geloven in niets.
Ook het postmodernisme neigt er toe om alles te relativeren. Maar naar mijn smaak houden veel intellectuelen in die hoek er wel heel simpele opvattingen op na. Ook al bestaat er geen absoluut ware kennis, dan betekent dat nog niet dat we kunnen beweren wat we willen. Ook al zijn er geen universeel geldige waarden en normen, dan betekent dat nog niet dat we kunnen doen waar we zin in hebben en dat we alles mogen vinden wat we willen.
Ik vind dat nihilistische en postmoderne opvattingen leiden tot denkluiheid en irrationaliteit en dat we daar maatschappelijk gezien inmiddels de gevolgen van ondervinden. Denk aan het gemak waarmee mensen samenzweringstheorieën aanhangen of aan reacties op sociale media.