In de jaren 2005 tot 2010 met name was er veel te doen over dit onderwerp. In de Angelsaksische wereld (de VS, de UK, Australië) brak een regelrechte morele paniek uit over hoe kinderen / jongeren in de media — bijvoorbeeld in reclames — werden afgebeeld en hoe dat het gedrag van die kinderen / jongeren voor het gevoel van velen in een bepaalde sterk geërotiseerde richting stuurde.
Ik ga het hier onder andere hebben over de discussie die vanaf 2006 in Australië losbarstte. Maar eerst: wat betekent die term 'seksualisering' eigenlijk? Ik denk dat de omschrijving door Sarracino-Scott (zie de boeken bij dit thema) representatief is:
"It means, that a person, female or male, young or old, is divested of all other qualities he or she may be said to possess — intelligence, spirituality, sense of humor, athleticism, compassion, talent — and reduced to an outward husk, utterly empty but for a single potential, the ability to satisfy someone else’s sexual needs."(198-199)
Met andere woorden. De nadruk in de beoordeling van mensen komt eenzijdig te liggen op hun uiterlijk en op hun fysieke aantrekkelijkheid. Het gaat er alleen nog maar om dat iemand sexy is en in staat is om andere mensen seksueel te prikkelen. Mensen worden — zoals dat heet — gereduceerd tot seksueel object. Ook kinderen, ook jongeren.
De discussie over seksualisering betreft vooral dat laatste. En het is duidelijk een normatieve discussie, een discussie die gaat over waarden en normen over hoe kinderen en jongeren zouden moeten zijn en zich wel of niet zouden moeten gedragen.
Je kunt je afvragen waarom die discussie vooral over kinderen en jongeren gaat, want mensen puur als seksuele objecten benaderen is een algemeen en bijzonder vervelend probleem. 'Ja, maar: kinderen zijn onschuldige wezens die niet geconfronteerd mogen worden met seksualiteit en erotiek, kinderen moeten we tegen dat alles beschermen.' Je hoeft maar één keer adem te halen en dat soort waarden en normen vliegen je om de oren. Het is een opvatting waartegen veel ingebracht kan worden.
In die discussies komen steeds weer dezelfde thema's aan de orde. Het draait simpel gezegd allemaal om:
In grote lijnen zijn er globaal twee benaderingen: